Europejska
Początki rasy są niejasne, przyjmuje się, że kot europejski jest potomkiem kota egipskiego, który trafił do Grecji w I w.p.n.e. Źródła podają, że już w I w. rasa ta dotarła na północ Europy. Kot średniej wilekości, silny, ale nie masywny. Uszy średniej wilekości, szeroko rozstawione. Koty europejskie są kotami powściągliwymi, często chodzącymi swoimi ścieżkami, zachowującymi naturalny tempoerament. Są towarzyskie i serdeczne w stosunku do człowieka. Nawet w krajach, gdzie żyją duże populacje kotów rasowych, aż czterokrotnie przewyższają je liczbą europejskie "dachowce". Nie mają one oparcia w stowarzyszeniach felinologicznych. Nie istnieja też żadne piękne legendy o ich pochodzeniu. A jednak to właśnie one - skromne mieszańce - są na całym świecie najpopularniejszymi kotami.
Cechy fizyczne:
- Jedynie nieliczne koty nierasowe bywają długowłose. Sierść przeważnie jest krótka
- masywne, krępe w zależności od przodków
- bardziej odporne, silne i zdrowe, ponieważ w ramach naturalnej selekcji przeżywają najmocniejsze osobniki
- dominujący gen warunkujący białe znaczenia. Chcarakterystyczne "skarpetki", "podkolanówki", "krawaciki" itp.
Usposobienie: Osobowość kota zależy od jego wczesnych doświadczeń, tak więc mieszaniec będzie taki miły jak się go uczyni. Jednak nie stanie się tak "gadatliwy" jak koty orientalne czy tak łpagodny jak długowłose. Niektóre nierasowe mogą być bardzo inteligentne, większość jest asertywna, a niemal każdy lubi bawić się tak, jak chce tego właściciel.
